Mijn mening is dat het boek ‘Max Havelaar’ van Multatuli
representatief is voor de Romantische literatuur. Dit zal ik aantonen door
gebruik te maken van verschillende argumenten, maar eerst zal ik wat korte
informatie over deze periode geven.
In de Romantiek kwam er een grotere aandacht voor gevoelens en
het gevoel in het algemeen. Er kwam meer focus op het gevoel en werd groots
geschreven. Een ander kenmerk van de Romantiek was dat er een (her) ontdekking
kwam van de natuur. Natuur werd belangrijk in boeken en er werd heel lang over
gesproken. Zelfs zo lang dat mensen het saai begonnen te vinden. Er was ook
geen dichterlijke beperking in de Romantiek. Er kwam grote waardering voor
fantasie en de verbeeldingskracht. Ook wilde de Romantiek ver van het Classicisme
staan en verbrak daarom de regels die ze in die periode hadden opgesteld.
Het belangrijkste kenmerk van de Romantiek is toch wel het
gevoel. Het gevoel speelt daarom ook een grote rol in het boek. Max Havelaar
spreekt graag zijn gevoel uit over verscheidene zaken. Waar hij het liefst over
praat is natuurlijk zijn werk. Dit is ook makkelijk in het boek terug te
vinden, want het staat wel bijna in elk hoofdstuk dat hij veel liefde en enthousiasme
heeft voor zijn werk. Daarnaast spreekt hij ook vaak over het gevoel dat hij
krijgt als hij het bestuur ziet en hoe de bevolking daar leeft, namelijk:
onrechtvaardig.
Een ander argument is dat het boek een boodschap bevat.
Boeken die geschreven zijn in de Romantiek bevatten vaak een boodschap. De
boodschap die dit boek wil overbrengen is natuurlijk dat de bevolking op Java
onrechtvaardig wordt behandeld en wordt onderdrukt. Het boek breekt ook met de
classicistische regels. Het boek is geschreven met een raamvertelling en met
verschillende vertellers.
Natuur speelt ook een grote rol in dit boek. Max Havelaar
spreekt graag elk moment over de natuur als hij de kans krijgt en spreekt daar
dan ook lang over. Hij beschrijft het zo uitgebreid dat hij nog net niet elk
zandkorreltje beschrijft.
Mensen zouden dit boek toch niet als een boek bestempelen
die romantisch is. Het boek is namelijk ook realistisch geschreven. Het verhaal
speelt zich niet af in een vreemd land, maar in een land wat iedereen in
Nederland wel kent. Het verhaal is ook waarheidsgetrouw geschreven. Dit tezamen
maakt het boek ook realistisch.
Ik zou het boek toch bestempelen als romantisch met dan een
invloed van het Realisme. Het gevoel, de boodschap, het breken met de
classicistische regels en de natuur spelen een grotere rol dan dat het
realistische heeft in het boek. De Romantiek heeft dus meer de overhand dan het
Realisme, daarom is het boek romantisch.
Ik zou het boek niet aan iedereen aanraden. Het boek is ook
aardig dik. Mensen zien er daarom ook snel tegenop. Soms kan het verhaal ook
langdradig worden, maar daar moet je je doorheen zetten en verder durven te
lezen. Dit neemt niet weg dat ik het boek stom vindt, maar als iemand niet
tegen oud taalgebruik kan, zou ik het niet aan hem/haar aanraden of zou ik
aanraden de hertaalde versie te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten